آلرژی فصلی، مهمان ناخوانده پاییز

بسیاری از ما در طول زندگی خود، حداقل یکبار واکنش‌های آلرژیک یا حساسیت را تجربه کرده‌ایم. نزدیک به 10 تا 30 درصد جمعیت جهان، به نوعی با آلرژی دست و پنجه نرم می‌کنند. اگرچه این اختلال به طور معمول مشکل جدی برای سلامتی افراد ایجاد نمی‌‌کند، اما علائم بسیار آزار دهنده‌ای دارد که عملکرد روزانه افراد را مختل می‌کند.

اگر شما هم از آن دسته از افراد هستید که در فصل پاییز دچار حساسیت می‌شوید یا به هر دلیلی واکنش‌های آلرژیک را تجربه می‌کنید، بهتر است تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

آلرژی چیست و چرا به وجود می‌آید؟

آتوپی تمایل ژنتیکی برای ایجاد بیماریهای آلرژیک است. هنگامی که افراد آتوپیک در معرض آلرژن‌ها یا مواد حساسیت‌زا قرار می‌گیرند، می‌توانند واکنش ایمنی ایجاد کنند که منجر به التهاب آلرژیک می‌شود. آلرژی یا حساسیت زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن شما به یک ماده خارجی مانند گرده، نیش زنبور عسل یا شوره حیوان خانگی واکنش نشان دهد. برخی مواد غذایی نیز می‌توانند در برخی افراد ایجاد حساسیت کنند.

هنگامی که با ماده حساسیت‌زا تماس می‌گیرید، واکنش سیستم ایمنی بدن شما می‌تواند باعث التهاب پوست، سینوس‌ها، مجاری تنفسی یا دستگاه گوارش شود.

شدت حساسیت در افراد مختلف متفاوت است و می‌تواند از تحریک جزئی تا واکنش آنافیلاکسی متغیر باشد. آنافیلاکسی واکنش حساسیتی شدیدی است که زندگی افراد را تهدید می‌کند. در حالی که اکثر آلرژی‌ها قابل درمان نیستند، درمان‌ها می‌توانند علائم آلرژی شما را تسکین دهند.

آلرژی‌های رایج: علائم و نشانه‌ها

آلرژی‌ها به دلایل مختلفی به وجود می‌آیند و علائم خاصی دارند. برای آن که بتوانید از به وجود آمدن این بیماری جلوگیری کنید، لازم است تا این دلایل را به خوبی شناخته و در خود پایش کنید.

آلرژی به شوره حیوانات خانگی

آیا هر زمان که حیوان خانگی در نزدیکی شما قرار دارد، متوجه عطسه، سرفه، قرمز شدن پوست، آبریزش چشم یا بثورات پوستی می‌شوید؟

شاید تعجب کنید که دریابید حتی یک پستاندار بدون مو نیز می‌تواند همین مشکلات را ایجاد کند!

اگر در برخورد با حیوانات خانگی این علائم را دارید، به احتمال زیاد شما یکی از افرادی هستید که از حساسیت به شوره حیوان خانگی رنج می‌برید.

شوره حیوان خانگی مخلوطی از پروتئین است که در پوست و بزاق حیوان ترشح می‌شود، بنابراین حتی یک گربه بدون مو یا یک سگ تراشیده می‌تواند حساسیت ایجاد کند. با اجتناب از موهای حیوان خانگی و شوره، آلرژی خود را کاهش دهید. سعی کنید بیشتر جاروبرقی بکشید. سرمایه‌گذاری در سیستم تصفیه هوای خانه نیز ممکن است مفید باشد.

دلیل دیگری برای نفرت از سوسک‌ها

اگر به یک دلیل دیگر نیاز دارید، یک دلیل مهم دیگر برای تنفر از سوسک‌ها وجود دارد. آنها می‌توانند باعث واکنش‌های آلرژیک مانند عطسه، سرفه و خارش چشم، بینی، دهان و گلو شوند. پروتئین موجود در مدفوع سوسک، بزاق و زائده‌ها برای برخی از افراد حساسیت‌زا است. هرچه تعداد سوسک‌ها در یک منطقه بیشتر باشد، احتمال واکنش افراد نسبت به آنها بیشتر است. برخی از محققان سوسک‌ها را مسئول افزایش نرخ آسم در 30 سال گذشته می‌دانند.

آیا لاتکس باعث خارش پوست شما می‌شود؟

لاتکس همه جا هست. این ماده را می‌توان در دستکش‌های پزشکی، کاندوم، باندهای چسبنده و حتی وسایل پزشکی مانند کاتتر و تجهیزات بیهوشی یافت. واکنشهای آلرژیک به لاتکس می‌تواند جدی و حتی کشنده باشد، اگرچه این مورد نادر است. علائم می‌تواند شامل خارش، گرفتگی بینی، کهیر، خس خس سینه و مشکل در تنفس باشد. هرچه بیشتر در معرض لاتکس قرار بگیرید، احتمال ابتلا به حساسیت به لاتکس نیز بیشتر می‌شود.

آلرژی به نیکل و طلا

اگر گوشواره باعث خارش لاله گوش شما می‌شود یا گردنبند جوش در گردن شما ایجاد می‌کند، ممکن است به طلا یا نیکل حساسیت داشته باشید. ممکن است متوجه قرمزی، بثورات، لکه‌های خشک یا تورم شوید. اگر این آلرژی‌ها درمان نشوند، می‌توانند پوست را تیره، زمخت و ترک خورده کنند. برخی از افراد با واکنشهای شدید نیکل حتی باید از غذاهای پر از نیکل مانند ماهی و شکلات نیز اجتناب کنند.

غذاهای رنگی و ایجاد واکنش آلرژیک

اگر بعد از خوردن غذاهای قرمز، نارنجی، صورتی یا بنفش متوجه کهیر، خارش پوست، خس خس سینه، استفراغ یا اسهال شدید، ممکن است به رنگ غذا حساسیت داشته باشید. علت این واکنش حشره‌ای حلزونی است که روی کاکتوس های گلابی از آریزونا تا آمریکای جنوبی و به طور خاص رنگدانه کارمین آنها زندگی می‌کند. اگرچه نادر است، اما حساسیت به رنگ قرمز می‌تواند بسیار جدی باشد.

آلرژی به گزش و نیش حشرات

اگر گزش یا نیش حشرات تبدیل به تورم، تهوع، خارش، کهیر، خستگی یا تب درجه پایین شود، ممکن است یک واکنش آلرژیک خفیف داشته باشید. برخی از حساسیت‌های حشرات جدی‌تر هستند و می‌توانند شامل واکنش آلرژیک شدید موسوم به آنافیلاکسی باشد که علائمی مانند تورم صورت، دهان، زبان، گلو و سایر علائم جدی مانند مشکل تنفس و فشار خون پایین را ایجاد می‌کند.

خطرات آلرژی در جعبه داروهای خانه

بسیاری از افراد نسبت به داروهایی، واکنش‌های آلرژیک از خفیف تا کشنده نشان می‌دهند. اگرچه برخی از واکنشهای خفیف ممکن است با آنتی‌هیستامین‌ها یا استروئیدها درمان شوند، اما اکثر پزشکان توصیه می‌کنند که مصرف داروهایی را که به آن‌ها آلرژی دارید، قطع کنید. پزشک شما ممکن است دارویی جایگزین پیدا کند که به آن حساسیت نداشته باشید. اگر واکنش‌های آلرژیک شدید دارویی داشته اید، حمل EpiPen و داشتن یک دستبند طبی کمک زیادی به حفظ زندگی شما خواهد کرد.

آلرژی به لوازم آرایشی

آیا تا به حال با سوزش، خارش پوست یا کهیر بعد از آرایش مواجه شده‌اید؟ شاید شما یکی از هر چهار نفری باشید که واکنش پوستی ناشی از محصولات زیبایی را گزارش کرده‌اند. این واکنش‌ها فقط به لوازم آرایش محدود نمی‌شود. واکنش‌های آلرژیک به ادکلن، عطر یا شامپو می‌تواند نتایج مشابهی داشته باشد.

غذاهایی که می‌توانند آدم بکشند

آیا تا به حال احساس کرده‌اید که گلوی شما بعد از خوردن چیزی سفت و یا زبان شما متورم می‌شود؟ سرگیجه، تنگی نفس یا کهیر چطور؟ در این صورت ممکن است شما به یک غذا واکنش آلرژیک داشته باشید. حساسیت غذایی حدود 4 درصد بزرگسالان و کمی بیشتر کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. علائم حساسیت غذایی همچنین می‌تواند شامل سرفه، استفراغ، رنگ پوست کم رنگ یا آبی، شوک و وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی شناخته شده به عنوان آنافیلاکسی باشد. برخی از آلرژن‌های غذایی رایج عبارت از تخم مرغ، شیر، بادام زمینی، آجیل درختی، ماهی، صدف، گندم و سویا هستند.

کنه‌های گرد و غبار نیز آلرژی‌زا هستند

این کنه‌های میکروسکوپی در بالش، تشک و فرش‌های اتاق خواب زندگی و از پوست مرده تغذیه می‌کنند. برای جلوگیری از ایجاد این نوع حساسیت، محیط باید شستشو شده و به راحتی پاک شود. شستن ملحفه در آب گرم و قرار دادن بالش‌ها و تشک‌ها در محفظه نیز می‌توانند از آلرژی به کنه گرد و غبار جلوگیری ‌کنند.

کپک‌های آلرژی‌زا

اگر اغلب با آبریزش بینی، عطسه، خس خس سینه، خارش گلو و سوزش چشم مواجه هستید، ممکن است به کپک حساسیت داشته باشید. از آنجا که این موجودات برای زنده ماندن و رشد به رطوبت زیادی نیاز دارند، بیشتر آنها در مناطق مرطوب زندگی می‌کنند. حمام‌ها و زیرزمین‌ها مناطق اصلی برای رشد کپک در داخل خانه هستند، در حالی که چمن و مالچ در خارج از خانه نیز شرایط خوبی برای رشد فراهم می‌کند. تهویه خوب در حمام و زیرزمین به خشک شدن محیط کمک کرده و رشد کپک را سرکوب می‌کند. بریدن چمن، ترک خوردن برگها و پخش مالچ ممکن است علائم آلرژی به کپک را تحریک کنند.

بالم یا موم پرو عامل آلرژی در برخی افراد

گذشته از حساسیت‌های پوستی، بیشتر مواد حساسیت‌زا از غذاها، داروها یا محیط ایجاد می‌شوند. بالم پرو می‌تواند هر سه باشد. می‌توان آن را در عطرها (دئودورانت، پودر بچه، ضد آفتاب، لوسیون آفتابگردان، شامپو، عطر)، طعم دهنده‌ها (دارچین، وانیل، میخک، هل، جوز هندی) و دارو (کرم هموروئید، قرص‌های سرفه، مرهم ببر، لوسیون کالامین) پیدا کرد. واکنش‌ها به مومیایی پرو شامل قرمزی، درد، تورم، خارش، تاول، التهاب دهان، لب‌ها و زبان است و در صورت بلعیدن می‌تواند باعث خارش ناحیه مقعد شود.

آیا عطرها باعث آلرژی می‌شوند؟

سردرد، عطسه، آبریزش چشم، سرگیجه، کهیر و بثورات همگی می‌توانند ناشی از عطرها باشند. با این حال، اکثر عطرها حساسیت‌زا نیستند. از بیش از 5000 عطری که در همه چیز از عطرها و شامپوها گرفته تا رنگ و صابون استفاده می‌شود، ثابت شده است که هشت عدد باعث واکنش‌های حساسیتی پوستی می‌شوند. بقیه واکنش‌ها به درستی حساسیت نامیده می‌شوند که علائم مشابه آلرژی ایجاد می‌کنند، اما نه وضعیت نادر و خطرناکی که به عنوان شوک آنافیلاکتیک شناخته می‌شود.

پاییز و بهار، کابوس افراد مبتلا به آلرژی

رینیت آلرژیک (تب یونجه) و یا حساسیت فصلی، یک واکنش آلرژیک به ذرات ریز موجود در هوا است که آلرژن نامیده می‌شود. هنگامی که از طریق بینی یا دهان خود مواد آلرژی زا را تنفس می‌کنید، بدن شما با انتشار ماده شیمیایی طبیعی به نام هیستامین واکنش نشان می‌دهد. چندین آلرژن داخلی و خارجی باعث ایجاد تب یونجه می‌شوند. علل شایع عبارت از کنه‌های گرد و غبار، کپک، شوره حیوان خانگی و گرده درختان و گیاهان هستند.

علائم حساسیت فصلی شامل عطسه، احتقان و تحریک بینی، گلو، دهان و چشم است. رینیت آلرژیک مانند رینیت عفونی نیست، در غیر این صورت به عنوان سرماخوردگی شناخته می‌شد. حساسیت فصلی، مسری نیست. در هر زمان از سال می‌توانید به این بیماری مبتلا شوید. حساسیت‌های فصلی در بهار، تابستان و اوایل پاییز هنگامی که درختان و علف‌های هرز شکوفا می‌شوند و تعداد گرده ها بیشتر است رخ می‌دهد. آلرژی‌های دائمی ممکن است در طول سال نیز رخ دهد.

عوامل خطر آلرژی

در موارد زیر احتمال ابتلا به آلرژی در افراد بیشتر است:

سابقه خانوادگی یا ژنتیک آسم یا آلرژی مانند تب یونجه، کهیر یا اگزما
کودکان در معرض خطر بیشتری هستند.
ابتلا به آسم یا بیماری آلرژیک دیگر

عوارض ابتلا به آلرژی

ابتلا به آلرژی خطر برخی مشکلات پزشکی دیگر را افزایش می‌دهد، از جمله:

شوک آنافیلاکسی: اگر حساسیت شدید دارید، در معرض خطر این واکنش جدی ناشی از آلرژی هستید. غذاها، داروها و نیش حشرات شایع‌ترین محرک‌های آنافیلاکسی هستند.
آسم و تنگی نفس: اگر به آلرژی مبتلا هستید، به احتمال زیاد به آسم نیز مبتلا می‌شوید. آسم واکنش سیستم ایمنی بدن است که بر راه های تنفسی و تنفس تأثیر می‌گذارد. در بسیاری از موارد، آسم با قرار گرفتن در معرض آلرژن در محیط (آسم آلرژیک) ایجاد می‌شود.
سینوزیت و عفونت گوش یا ریه: در صورت ابتلا به تب یونجه یا آسم، خطر ابتلا به این شرایط بیشتر است.

واکنش آلرژیک شدید یا شوک آنافیلاکسی چیست؟

در موارد نادر، آلرژی می‌تواند منجر به واکنش آلرژیک شدید شود. این واکنش به نام آنافیلاکسی یا شوک آنافیلاکتیک، شناخته می‌شود. این عارضه بر کل بدن تأثیر می‌گذارد و معمولاً ظرف چند دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض چیزی که به آن حساسیت دارید، ایجاد می‌شود.

علائم آنافیلاکسی شامل هر یک از علائم بالا ، و همچنین موارد زیر است:

تورم گلو و دهان
مشکل در تنفس
سبکی سر
گیجی
پوست یا لب‌های آبی و کبود
غش کردن و از دست دادن هوشیاری

آنافیلاکسی یک فوریت پزشکی است که نیاز به درمان فوری دارد. در غیر اینصورت حتی می‌تواند منجر به مرگ شود.

آیا داشتن آلرژی منعی برای زدن واکسن کروناست؟

به طور کلی باید گفت هیچ منعی برای افراد با انواع آلرژی‌ها، برای زدن واکسن‌های کووید 19 وجود ندارد. به ندرت، یک فرد واکنش آلرژیک به یک یا چند ماده موجود در واکسن را تجربه می‌کند. ممکن است کهیر یا نوع دیگری از بثورات پوستی، تورم و علائم تنفسی ایجاد شود. آنافیلاکسی نیز یک عارضه جانبی گزارش شده بسیار نادر واکسیناسیون است. طبق اعلام CDC، حدود 2 تا 5 نفر در هر میلیون ، یا کمتر از 0.001 درصد از افرادی که در ایالات متحده واکسینه شده‌اند، آنافیلاکسی را پس از آن تجربه کرده‌اند.

این واکنشهای آلرژیک به واکسنهای mRNA رخ داده است، زیرا این واکسن‌ها حاوی یک ماده شیمیایی به نام پلی اتیلن گلیکول (PEG) هستند که قبلاً در واکسنهای مورد تایید استفاده نشده بود. PEG در بسیاری از داروهایی وجود دارد که گاها باعث آنافیلاکسی می‌شوند. پلی اتیلن گلیکول در این واکسن‌ها، مولکول mRNA را می پوشاند و از نفوذ به سلول‌ها پشتیبانی می‌کند.

نگرانی های مشابهی در مورد واکسن Janssen وجود دارد که حاوی پلی سوربات 80 است، یک ماده شیمیایی که از نظر ساختاری با PEG مرتبط است.

اما باید دانست که داده‌ها نشان می‌دهد که خطر بسیار کمی از آنافیلاکسی در نتیجه واکسن های mRNA COVID-19 وجود دارد. صرف نظر از این موضوع، CDC توصیه می‌کند که مسئولان واکسیناسیون پیش از تزریق واکسن، پیش غربالگری را انجام دهند. این واکسن‌ها برای افراد مبتلا به آلرژی رایج مانند غذاها، حیوانات خانگی، عناصر محیطی، لاتکس و داروهای خوراکی بی خطر هستند.

CDC همچنین توصیه می‌کند هر کسی که به یک دوز واکسن واکنش آلرژیک نشان داده است، دوز دوم همان نوع واکسن را دریافت نکند.

پس از تزریق واکسن کووید 19، تا نیم ساعت در محل تزریق باقی بمانید تا در صورت بروز هرگونه حساسیت، داروی مناسب آن را دریافت کنید.

پیشگیری از آلرژی

جلوگیری از واکنش‌های آلرژیک به نوع حساسیت شما بستگی دارد. اقدامات کلی شامل موارد زیر است:

از عوامل محرک شناخته شده دوری کنید. حتی اگر علائم آلرژی خود را درمان می‌کنید، سعی کنید از عوامل محرک اجتناب کنید. به عنوان مثال، اگر به گرده گل حساسیت دارید، هنگامی که گرده زیاد است، پنجره‌ها و درها را بسته نگه دارید. اگر به کنه‌های گرد و غبار حساسیت دارید، جاروبرقی بکشید و ملافه‌ها را اغلب بشویید.
دفتر خاطرات داشته باشید. هنگام تلاش برای شناسایی علت یا بدتر شدن علائم آلرژیک، فعالیت‌ها و آنچه می‌خورید را پیگیری کنید. این کار ممکن است به شما و پزشک در شناسایی محرک‌ها کمک کند.
از دستبند هشدار پزشکی استفاده کنید. اگر تا به حال واکنش آلرژیک شدیدی داشته‌اید، یک دستبند هشدار دهنده پزشکی، به دیگران اطلاع می‌دهد که واکنش حساسیت جدی دارید و نمی‌توانید ارتباط برقرار کنید.

آلرژی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

اگر فکر می‌کنید آلرژی دارید، منتظر نمانید تا ببینید علائم شما برطرف می‌شود یا خیر. هنگامی که علائم شما بیش از یک یا دو هفته طول می‌کشد و تمایل به بازگشت دارد، با متخصص آلرژی/ایمونولوژی قرار ملاقات بگذارید.

آزمایش حساسیت پوستی ممکن است برای شناسایی آلرژن‌هایی که باعث ایجاد علائم شما می‌شوند، استفاده شود. این آزمایش با خراشیدن پوست شما با عصاره آلرژن و سپس بررسی واکنش پوست انجام می‌شود.

اگر آزمایش پوستی انجام نشود، ممکن است آزمایش خون انجام شود. این تست به اندازه یک تست پوستی حساس نیست. این آزمایش تعداد آنتی بادی‌های تولید شده توسط سیستم ایمنی شما را ارزیابی می‌کند. سطوح بالاتر آنتی بادی‌های خاص نشان دهنده حساسیت احتمالی به آن آلرژن است.

انواع دیگر تست‌های آلرژی نیز موجود است. از جمله:

تست با پچ مخصوص: از تست های پچ برای بررسی نوعی اگزما معروف به درماتیت تماسی استفاده می‌شود که می‌تواند ناشی از قرار گرفتن پوست شما در معرض آلرژن باشد. مقدار کمی از آلرژن مشکوک به دیسک‌های فلزی مخصوص اضافه می‌شود، که سپس به مدت 48 ساعت روی پوست شما چسبانده می‌شود و برای واکنش تحت نظر قرار می‌گیرد.
رژیم حذف: اگر مشکوک به حساسیت غذایی باشید، ممکن است به شما توصیه شود که از خوردن یک غذای خاص اجتناب کنید تا ببینید علائم شما بهبود می‌یابد یا خیر. پس از چند هفته، ممکن است از شما خواسته شود که غذا را دوباره بخورید تا بررسی کنید که آیا واکنش دیگری دارید یا خیر. سعی نکنید خودتان این کار را بدون مشورت با یک متخصص مراقبت بهداشتی واجد شرایط انجام دهید.
تست چالش: در برخی موارد، آزمایشی به نام چالش غذایی نیز ممکن است برای تشخیص حساسیت غذایی استفاده شود. در طول آزمایش، غذاهایی که فکر می‌کنید به آن حساسیت دارید به تدریج به شما داده می‌شود تا ببینید چگونه تحت نظر، واکنش نشان می‌دهید. این آزمایش نسبت به سایر آزمایشات خطرناک‌تر است، زیرا می‌تواند واکنش شدیدی ایجاد کند، اما دقیق‌ترین راه برای تشخیص آلرژی غذایی است. آزمایش چالشی همیشه در کلینیکی انجام می‌شود که در صورت بروز واکنش شدید قابل درمان است.
کیت‌های تست آلرژی: استفاده از کیت‌های تجاری تست آلرژی توصیه نمی‌شود.این آزمایشات اغلب از استانداردهای پایین‌تری برخوردار هستند.

آزمایشات آلرژی باید توسط یک متخصص واجد شرایط که از علائم و سابقه پزشکی شما آگاهی دارد، تفسیر شود.

درمان آلرژی

درمان‌های آلرژی شامل موارد زیر است:

اجتناب از آلرژن‌ها: پزشک به شما کمک می‌کند تا اقدامات لازم را برای شناسایی و اجتناب از عوامل ایجاد کننده حساسیت انجام دهید. این به طور کلی مهمترین مرحله در پیشگیری از واکنش‌های آلرژیک و کاهش علائم است.
استفاده از داروهای آلرژی: داروهایی که برای حساسیت‌های خفیف وجود دارند، از داروخانه ها بدون نسخه پزشک تهیه می‌شوند. اما همیشه قبل از شروع هرگونه داروی جدید از یک داروساز یا پزشک عمومی راهنمایی بخواهید، زیرا این داروها برای همه مناسب نیستند. داروهای حساسیت شامل موارد زیر است:

آنتی هیستامین‌ها: آنتی هیستامین‌ها را می‌توان به صورت قرص، کپسول، کرم، مایعات، قطره چشم یا اسپری بینی مصرف کرد.
ضد احتقان‌ها: ضد احتقان‌ها می‌توانند به عنوان یک درمان کوتاه مدت برای انسداد بینی ناشی از واکنش آلرژیک استفاده شوند. آنها می‌توانند به صورت قرص، کپسول، اسپری بینی یا مایعات مصرف شوند. بیش از یک هفته به طور همزمان این داروها را استفاده نکنید، زیرا استفاده طولانی مدت از آنها می‌تواند علائم شما را بدتر کند.
لوسیون و کرم: پوست قرمز و خارش دار ناشی از واکنش آلرژیک گاهی اوقات با کرم‌ها و لوسیون‌های بدون نسخه مانند، کرم‌های مرطوب کننده و لوسیون کالامین قابل درمان است.
استروئیدها: داروهای استروئیدی می‌توانند به کاهش التهاب ناشی از واکنش آلرژیک کمک کنند. آنها به صورت اسپری بینی و قطره‌های چشمی برای تورم بینی و چشم، کرم برای اگزما و درماتیت تماسی، استنشاقی برای آسم موجود هستند.
قرص کهیر

ایمونوتراپی: برای حساسیت‌های شدید یا حساسیت‌هایی که به طور کامل با سایر درمان‌ها برطرف نشده‌اند، پزشک ممکن است ایمونوتراپی آلرژن را توصیه کند. این درمان شامل یک سری تزریق عصاره آلرژن تصفیه شده است که معمولاً طی یک دوره چند ساله انجام می‌شود. شکل دیگر ایمونوتراپی قرص زیر زبانی است. داروهای زیر زبانی برای درمان برخی از آلرژی‌های گرده استفاده می‌شود.

درمان واکنشهای آلرژیک شدید(آنافیلاکسی)

برخی از افراد مبتلا به آلرژی شدید ممکن است واکنش‌های تهدید کننده زندگی را تجربه کنند. اگر شما در معرض این مشکل هستید، به شما تزریق کننده‌های مخصوص حاوی دارویی به نام آدرنالین داده می‌شود تا در مواقع ضروری استفاده کنید. اپی نفرین نام این داروهای تزریقی است. اگر گاهی دچار این واکنش‌های شدید بشوید، ممکن است نیاز باشد که همیشه واکسن اپی نفرین اورژانسی داشته باشید. برای واکنشهای آلرژیک شدید، تزریق اپی نفرین می‌تواند علائم را تا زمان درمان فوری کاهش دهد.

در صورت بروز علائم آنافیلاکسی، مانند مشکل در تنفس، قبل از درخواست کمک فوری پزشکی، باید خود اپی نفرین را در قسمت خارجی ران تزریق کنید.

شیوه زندگی و درمان‌های خانگی آلرژی

برخی علائم آلرژی با درمان خانگی بهبود می یابد.

احتقان سینوس و علائم تب یونجه: این موارد اغلب با شستشوی نمکی بینی بهبود می‌یابند.
علائم آلرژی هوایی خانگی با شستن مکرر ملافه ، حفظ رطوبت کم، استفاده منظم از جاروبرقی با فیلتر خوب و جایگزینی فرش با کفپوش سخت، قرار گرفتن در معرض کنه های گرد و غبار یا شوره حیوانات را کاهش دهید.
حساسیت به کپک: با استفاده از فن‌های تهویه و رطوبت گیر، رطوبت را در مناطق مرطوب مانند حمام و آشپزخانه خود کاهش دهید. نشتی داخل و خارج خانه خود را برطرف کنید.